Revue Nègre, discriminatie, taboes, bi-seksualiteit, danser, zanger, performer.

Als Josephine Baker als danser in het Ballet Nègre in oktober 1925 arriveert in Parijs ervaart ze al snel dat er geen sprake is van discriminatie, er zijn (bijna) geen taboes, ze voelt zich gewaardeerd. En ze is niet de enige die la Vie en Rose zo ervaart. Van heinde en ver komen schrijvers, schilders, componisten en andere kunstenaars naar Parijs.

Is dat gevoel van Parijs honderd jaar later de internationale standaard geworden? Het duurde tot 1997 voordat er in Wenen vrouwen konden meespelen in de Philharmonie, de lhbtq+ gemeenschap ervaart nog dagelijks discriminatie en haat en datzelfde geldt voor wie er anders uitziet.

We zijn ons ervan bewust dat in die roemruchte jaren ’20 de situatie ook in Parijs niet overal zo rooskleurig was, maar op cultureel gebied kon iedereen meedoen, niets was te gek.

Dat gevoel brengen we op 11 oktober 2025 (niet voor niets op Coming-Outdag!) naar het Asser theater Podium Zuidhaege.         Alle kunstvormen en groepen die in dat culturele centrum actief zijn kunnen meedoen en laten zich zien.

Ensemble Somme Noord vormt met een aantal professionele spelers de basis van band, orkest en ensemble waar de musici van PZ zich bij aan kunnen sluiten; dansers, theatergroep, circusgroep, schilder- en fotografie workshops leveren zelfstandig hun aandeel.

Ook het publiek speelt een actieve rol, en waant zich in het Parijs van toen door mee te doen aan de sing-along in het tot cabaret omgebouwde theatercafé, door zich te laten portretteren door schilders en fotografen in de gangen en andere ruimtes als ware het de pleinen op Montmartre of Montparnasse, of door met componisten en choreografen mee te denken in de grote repetitie in de kleine zaal, en uiteindelijk door de grote show bij te wonen vol swing, chansons en meer.

Deze voorstelling realiseren we niet als "biografie-musical", maar wel als kennismaking met de "roaring twenties in Europa"... 50 jaar na het overlijden van Josephine Baker.